Mutlu Yıllar Cumhuriyet!

Evet, nice mutlu yıllara cumhuriyet, Türkiye Cumhuriyeti. Tam 87 yıl olacak yarın. Bu genç yaşında sırtını yere getirmeye çalışanlara inat mutlu yıllar. Baksana temellerini o kadar sağlam atmış ki Ata’n, sarsılıyor ama yıkılmıyor. Yıkılmayacak da…

Kimimiz önemsemiyoruz bu bayramı, kimimiz ( öğrencilerin çoğu yani) sadece tatil olacağı için seviniyoruz. Gerçekten bu bayramı yaşayan kaç kişi var? İçinde, ta yüreğinin dibinde cumhuriyetimizi kutlayan kaç kişi var? Merak ediyorum.

Sürekli söylenen sözleri söylemeyi sevmiyorum. O yüzden şimdi atalarımız bizim için kanlarını dökmüşler, cumhuriyetimizi kurmuşlar falan diye anlatmayacağım. Bunları zaten biliyoruz.(Bilmemezlikten gelenler de biliyor da işlerine gelmiyor.) Benim anlatmak istediğim sürekli bunları düşünüp, “aman atalarımız kan dökmüş, biz böyle rahat yaşıyoruz yapmayalım” dememizin yanlış olduğu. Onlar savaşarak bu toprakları bize kazandırdılar diye “Hurra!” deyip biz de savaşmaya gitmeyeceğiz herhalde. Savaş devri kapandı artık. Ne demiş güzel önderimiz: “Yurtta sulh, Cihanda sulh!” Atalarımıza olan borcumuzu sürekli diken üstünde yaşayarak değil, bize bıraktıkları emaneti anbean geliştirerek ödeyeceğiz. En azından böyle yapmak bizim görevimiz. Batı gibi giyinmek, batı gibi konuşmak bizi medeni yapmaz. Ancak batı gibi çalışmak, batı gibi bilimi kullanmak bizi geliştirir, batının seviyesine getirir.

Unutulmaması gereken şey şudur: Bizi medeniyete taşıyacak yol Atatürk’ün gösterdiği, bilimin aydınlattığı, inançlarımızın destek, şeyh,şıh ve softaların köstek olduğu yoldur. 87. Yaşın Kutlu Olsun Türkiye Cumhuriyeti!